Życiorys odręczny No. 1 (fotokopia)

Urodziłem się w 1873 r. 13 marca we wsi Białyninie, gminy Głuchów, powiat skierniewicki.  Gimnazjum ukończyłem w Kijowie. Seminarium Duchowne Rzymsko Katolickie w Petersburgu. Wyświęcony zostałem na kapłana w 1910 r. 25 grudnia (według starego stylu, a według nowego 12 grudnia). Wikariuszem byłem 7 miesięcy w Darewie i Swojatyczach 6 miesięcy. Stad zesłany byłem do Irkucka i Jakucka. W Syberii byłem 5 lat. Pracowałem w Irkucku, Wierchowieńsku, Czycie i Mandzurii. W 1915 roku wrócono mnie do centralnej Rosji do miasta Kostromy. W 1916 roku w styczniu posadzono mnie do wiezienia gdzie do sądu przesiedziałem do 24 grudnia (byłem rok w wiezieniu). Oskarżono mię, ze  wywiozłem Hr. Łubińskiego zagranice jako jeńca rosyjskiego (był on w randze pułkownika). Sad mi tego nie mógł dowieść wiec (nieczytelne) byłem zwolniony.  W 1927 r. byłem powtórnie aresztowany przez GPU w Moskwie. 11 miesięcy siedziałem w GPU na Łubiance pod zarzutem, że byłem szpiegiem na rzecz Polski, Włoch i Francji. Skazano mię na śmierć, która mi zamieniono na 10 lat na Wyspach Sołowieckich gdzie na ciężkich robotach przebyłem 4 lata. W 1932 roku 15 września wróciłem do kraju w drodze wymiany. W 1933 roku od stycznia byłem w Guzowie Kapelanem i Prefektem do 1 lipca 1939 r.

Ks. J. Jóźwik 

Ksiądz Józef Jóźwik

ŻYCIORYS

 
   
   
   
   
  Życiorys "maszynowy" No. 2 (fotokopia)

Do Przenajświętszej Kurii Metropolitalnej w Warszawie Ks. Józef Jóźwik - kapelan Szpitala Dzieciątka Jezus

Urodziłem się dnia 13 marca 1873 roku w miejscowości Białynin, w parafii tejże nazwy. Szkole średnia ukończyłem w Kijowie (I państwowe gimnazjum w Kijowskie), Seminarium Duchowne - w Petersburgu. Świecenia Kapłańskie otrzymałem w grudniu 1910 roku /12 grudnia według starego stylu/. Pierwsza prace duszpasterska objąłem w Darewie-Swojatyczach. Pełniłem ja pól roku. W drugiej połowie 1911 roku wysłano mnie, na rozkaz władz gubernialnych, do Irkucka skąd, w roku 1916 przeniesiono mnie do Kostromy. W tym samym roku uwięziono mnie pod zarzutem zdrady państwa. Po zakończeniu śledztwa, które trwało rok, przewieziono mnie na sad wojenny do Moskwy. Rozprawa ciągnęła się siedem dni. Ponieważ przestępstwa mi nie dowiedziono zostałem zwolniony i powróciłem na swoja placówkę w Kostromie. W roku 1923 powierzono mi administracje jeszcze pięciu parafii a mianowicie: jarosławskiej, rybińskiej, wołogdzkiej, archangielskiej i tulskiej. Ten ostatni etap pracy mojej w Rosji został przerwany w roku 1927 aresztowaniem pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Polski, Francji i Włoch. Sprawę sądziło GPU, trzymając mnie rok w wiezieniu w Moskwie przy Bolszoj Łubiance. W rezultacie skazano mnie na 10 lat ciężkich robot na Wyspach Sołowieckich. Przebyłem tam cztery lata. Zwolniono mnie w roku 1932 w drodze wymiany Polaków z ZSSR na komunistów zatrzymanych w Polsce. Po powrocie do kraju otrzymałem stanowisko kapelana i prefekta w Guzowie. Dnia 1 lipca 1939 roku przeniesiono mnie, również w charakterze kapelana, do Szpitala Dzieciątka Jezus  w Warszawie, gdzie pozostaje do chwili obecnej. Ks. J. Jóźwik

Warszawa, dnia 8 września 1945 roku.

 

 
     

 

 

Życiorysy Księdza Józefa Jóźwika. Jego losy mówią same za siebie i są przykładem cierpień jakie ludzie ponosili w Rosji i ZSRR. Pamięć o tym trzeba pielęgnować. Ten człowiek - mój ŚP. Stryj - był prawdziwym męczennikiem.